Муроҷиат ба афсарони самимии қӯшуни Миср
Ягона роҳи муваффақияти ҳар як инқилоб дар кишварҳои мусалмонӣ, ҳаракат ба сӯи лоиҳаи Уммат аст, яъне ҳаракат ба сӯи Хилофати Рошида ва инчунин пуштибонии он аз ҷониби соҳибони қудрат дар қӯшунҳои мусулмонӣ мебошад. Дигар роҳҳо ба ғайр аз ин, ба як дойрае баста шуда монанд мебошад, ки тобеиятро ба мамлакатҳои мустамликавӣ нигоҳ дошта, онро мустаҳкам менамояд. Ҳизби Таҳрир лоиҳаи сиёсии исломиро амалӣ мегардонад ва аз Уммат даъват мекунад, ки онро қабул ва дастгирӣ намояд. Ҳизби Таҳрир аз фарзандони содиқи қӯшуни мусалмонон нусрат талаб мекунад, то барои иҷрои комили ин лоиҳа кӯмак кунанд. Идеяи мазкур дар уммате, ки дини худро дӯст медорад ва аз рӯи қонунҳои он зиндагӣ кардан мехоҳад, ба афкори умум табдил ёфтааст.
Эй афсарони самимии қӯшуни Миср!
Бидонед, ки дар назди Худованди мутаъол барои ҳар як ҷинояти режими Миср, ки бо Худову дини Ӯ ва бандагони мухлисаш мухолифат меварзад, ҷавобгар мебошед. Шумо дар амн ҳастед, пулу имтиёзҳо чашматонро кӯр кардаанд, дар асл ин ришва аст, ки шумо онро барои мардумро дар зери назорат нигоҳ доштан мегиред ва ба Ғарб имкон медиҳед, ки сарватҳои моро ғорат кунад. Шумо мушоҳида мекунед, ки мардум чи гуна азобу машаққат кашида, зиндагиаш бадтар мешавад, пас онҳоро наҷот диҳед, дини худро дастгири кунед ва дар ҷониби мардум бошед.
Шумо дар остонаи инқилоби нав қарор доред ва Ҳизби Таҳрир ба шумо лоиҳаеро пешкаш мекунад, ки таҷассумгари рағбати мардум буда, ҳамаи мушкилоти инсонро ҳал мекунад ва ин лоиҳа мисли дурӯғ ва сароби капиталистӣ нест. Онро қабул кунед ва дастгирӣ кунед, зеро шумо ва мардуми шумо ба он сазовортаред! Бигзор ин лоиҳа талаби шумо бошад, ки рад нахоҳед кард, зеро дар он ризогии Парвардигори шумо ва наҷоти мардуми Миср аз чанголи Ғарб, шиканҷа ва низоми бадхоҳи он аст. Бигзор он мақсади шумо бошад ва Худованди Мутаъол ба ваъдааш вафо карда ва бо дасти шумо Хилофати дуюми Рошида барпо шавад. Ин аст пирўзии бузург ба он бишитобед!
Аз силсила хабарҳои маҷаллаи «Ар-Роя» №415
8 Рабиуссони соли 1444 ҳ.
