Умри дароз — имконияти ба дастории мукофот аст
Бо ҳамроҳи ҳадиси шариф
Бародарони азиз, шуморо ба дидори навбатӣ дар барномаи «Бо ҳамроҳи ҳадиси шариф» истиқбол мекунем. Ассалому алайкум ва разматуллоҳи ва баракотуҳу!
Абдуллоҳ ибни Муҳаммад аз Ҳошим ибни Юсуф аз Маъмар аз Зуҳри аз Абуубайда аз Абуҳурайра (р) ривоят мекунад, ки Расули Худо (с) фармуданд:
لاَ يَتَمَنَّى أَحَدُكُمْ المَوْتَ، إِمَّا مُحْسِنًا، فَلَعَلَّهُ يَزْدَادُ وَإِمَّا مُسِيئًا فَلَعَلَّهُ يَسْتَعْتِبُ
«Бигзор касе аз шумо барои худ маргро орзу накунад. Агар аз некӯкорон бошад, шояд онро афзун гардонад. Агар аз бадкорон бошад, шояд аз роҳи бад баргардад». (ривояти Бухорӣ).
Дар ин ҳадиси шариф Расули Худо (с) ба мусалмонон дастур додаанд, ки барои худ маргро орзу накунанд, чи ба хотири ҳаваси ҳаёти абадӣ ва хоҳ бадбинии дунё. Дарвоқеъ, ҳар нафс ба санаи анҷоми худ наздик мешавад, ки аз он дур ҳам наздик ҳам карда наметавонад. Дар ҳадис гуфта шудааст, ки умри дароз ин як фурсатест барои зиёд кардани амалҳои шоиста ва наздик шудан ба Аллоҳ, инчунин тавба аз гуноҳҳои карда шуда мебошад. Ҳар рӯзи нав барои мусалмон фурсатест барои дарёфти аҷру савоб. Вақт ин раҳмат аст, аммо инсонҳо дар он фирефта мешаванд. Аз даргоҳи илоҳӣ таманно дорем, ки вақту умри моро бо баракат кунад, то охири корамон ба хайр гардад, ки Аллох аз он розӣ мебошад! Омин!
То боздид бародарони азиз дар барномаи «Бо ҳамроҳи ҳадиси шариф». Аллоҳ нигаҳбонатон бошад. Ассалому алайкум ва рахматуллоҳи ва баракотуҳу!
Моҳир Солеҳ
26.05.2022
