Фаронса ба мусулмонон: мо дар кӯчаҳо мисли сагҳои бесоҳиб мурдан мегирем, ба мо монеъа нашавед.
Аксбардори франко швейтсарӣ Фламенко Ренейро рӯзи 19 январ дар Париж даргузашт. Вай санаи 18-уми январи соли ҷорӣ, пеш аз маргаш, тахминан соати 21:00 ҳангоми сайругашт дар пойтахти Фаронса аз ҳуш рафта, ба роҳи пиёдагард афтодааст ва то субҳ аз ҷояш барнахостааст. Вақте ки як марди бесарпаноҳу ғамхор ӯро пай бурда, ниҳоят ба ёрии таъҷилӣ занг зад. Табибон Роберро дар ҳолати хунукшавии шадид, ҷароҳати сар ва хунравӣ қабул карданд. Наҷотдиҳандагон аксбардорро дарҳол ба бемористон бурданд ва ӯ ба ҳуш наомада аз олам даргузашт.
Ин қазия шояд як мисоли равшантарин ва возеҳтарин аст, ки маҳз чӣ арзишҳоеро дунявияти ҷангҷӯёнаи Ҷумҳурии Фаронса ба ҷомеаи онҳо таҳмил мекунад.
Дар ҳоле, ки президенти Фаронса Эммануэл Макрон алайҳи Ислом ҷанг эълон кард, ин ҷангро бепарвоёна ҳамчун мубориза бо ҷудоихоҳии исломӣ ва радикализми исломӣ пинҳон кард. Дар ҳоле, ки ҳукумати Фаронса дар созмонҳои мусалмонӣ, масҷидҳо ва марокизи фарҳангӣ тафтишҳои шадид анҷом дода, баъзеи онҳоро мебандад, дар ҳоле ки қонунгузорони фаронсавӣ талош доранд, барои мусулмонони Фаронса исломи нав эҷод кунанд, меваҳои шинондани секуляризм ва атеизм дар шаклхои тамоман гайричашмдошт ва бадахлоқона пайдо шудан гирифт.
Рӯзноманигор ва навозанда Мишел Мон Понте, яке аз дӯстони фавтида дар Твиттери худ кӯшиш мекунад, ки шаҳрвандони Фаронсаро бо ҳақиқатҳои ошкоре, ки бояд ҷузъи ҷудонашавандаи ҳар як шахси солимфикр бошанд, мутаассир созад. Агар ин марги мудҳиш маъное дошта бошад, пас он дар поён навишта мешавад. Вақте ки одам дар сари роҳ хобидааст, чӣ кадаре ки шитоб дошта бошем ҳам, бояд лаҳзае биистем, ӯро тафтиш кунем. Вай иддао дорад, ки рафиқашро бепарвоии инсонҳо куштааст. Ба пирамарде, ки дар кӯчаи серодами Париж хобида буд, касе ёрӣ нарасонид.
Мом Понте менависад: «Дар тӯли 9 соат ҳеҷ як роҳгузаре, ҳеҷ касе наистод, то бубинад, ки чаро ин шахс дар пиёдагард хобидааст,».
Аммо душмани асосии Фаронса зани мусалмоне буд, ки фарзи худро дар назди Аллоҳ иҷро мекард ва сарашро бо рӯймол пӯшонида буд, душман масҷидҳое буд, ки имомхатибон аз он ҷо мусалмонони Фаронса даъват мекунанд, то ба урфи нопоки он ҷо омехта нашуда, дар зиндагии рӯзмарраи худ ба амру наҳйҳои Аллоҳи Мутаъол тобеъ бошанд. Дар таъқиби ҷудоиталабони исломӣ онҳо нодида гирифтанд, ки хатари аслӣ барои беҳбудӣ ва шукуфоии Фаронса ин дунявияти ҷангҷӯёна ва атеизм аст, ки аз ҷониби падарони асосгузори Ҷумҳурии Фаронса ба воя расонида шудааст.
Маҳз онҳо ҷомеаеро ба вуҷуд оварданд, ки барои мардуми он аз назди одами дар роҳи пиёдагард, бе нишонаи ҳаёт хобида, гузашта рафтан муқаррарӣ шудааст. Шумо танҳо таҳаммул кунед, Ране Роберт дар ягон гӯшаи дурдасти мамлакат намурдааст, вай дар кӯчаи серодами пойтахти Франция ҳалок шудааст. Агар ҳукумати Фронса хохад, ки шаҳрвандонаш аз сабаби бепарвоии халқаш мисли сагхои бесоҳиб дар кӯчаҳо мурда хобанд, пас ин кори онҳост, аммо Уммати Исломӣ намегузорад, ки ин арзишҳои дунявии ғайриинсонӣ ва бадахлоқона ба сарзамини онҳо ворид шаванд ва ин зиштиҳоро ба мусулмононе, ки дар ҷаҳони Ғарб зиндагӣ мекунанд, таҳмил кунанд. Мусулмонон, хоҳ дар ҷаҳони ислом ва хоҳ дар Ғарб, минбаъд ба савобҷӯӣ, хайрхоҳӣ, ҳамсоягии нек ва ҳамдардӣ нисбат ба мардум сарфи назар аз мансубияти динӣ ва миллӣ даъват хоҳанд кард. Ба ҳамаи ин мусалмононро дини бузурги Ислом водор мекунад. Онҳо дини худро пурра ва хаматарафа меомузанд. Ва хеҷ як кӯшиши Фронса ва ё ягон хукумати дигари ғарбӣ онҳоро аз ин кор боздошта наметавонад. Ҳангоме ки дар ҷаҳони Ислом бо хости Аллоҳ дувумин Хилофати Рошида аз рӯи минҳоҷи нубувват ба вуҷуд ояд, тамоми башарият ва бахусус ғайримусулмони Фаронса шоҳиди падидаи ҷомеаи зеботарин дар ҷаҳон хоҳанд шуд, ки дар он ғамхорӣ барои инсон, ҳаёт, ақл ва шаъну шарафи ӯ ҳадафи асосӣ хоҳад буд, зеро онро Шариати Аллоҳ муқаррар кардааст.
