Ал-Ақсо ятим нест
Вазири амнияти дохилии маорифи яҳудӣ масири «марши парчамҳо»-ро тасдиқ кард. Мувофиқи нақша ин масир санаи 29-уми майи соли 2022 дар Ерусалим баргузор мешавад. Ба иттилои расонаҳо, роҳпаймоӣ мисли соли гузашта боқӣ монда, аз дарвозаи Димишқ ба сӯи шаҳри кӯҳна то девори Бурак (Девори гиря) оғоз мешавад.
Ин ниҳоди яҳудӣ кӯшиш дорад, ки «қудрат»-и худро бар Байтулмуқаддас ва Масҷидул-Ақсо нишон диҳад. Саҳюнистҳо дар Байтулмуқаддас суръати бунёди шаҳракҳои навро афзуда, хароб кардани хонаҳо ва ихроҷи фаластиниёнро идома медиҳанд, мусулмононро дар кӯчаҳо, монеаҳои роҳ ва дар дохили худи шаҳри қадимӣ мекушанд, ҳама гуна тазоҳуротро саркӯб мекунанд, ҳатто дар маросими дафн (ҷаноза)-ҳо ба куштор даст мезананд. Ба ягон намуди танқидҳои бемаззаи байналхалқӣ, ки ба онҳо нигаронида шудааст, аҳамияте намедиҳанд.
Моҳияти мушкилот дар муқовимат миёни истилогари саҳюнистӣ аз як сӯ ва Уммати Исломӣ, аз сӯи дигар, дар он аст. Яҳудиён кӯшиш доранд, то ҳақиқатҳои сиёсиву таърихиро, ки дар тӯли садсолаҳо собит шудаанд, аз байн бибаранд. Мо қиблаи аввалини худ ва маконе, ки Расули Худо (с.а.в.), он ҷо оварда шуда буданд, фаромӯш намекунем. Саҳюнистҳо қодир нестанд, ки моро фаромӯш кунонанд. Бо вуҷуди ҷангҳои салибӣ, ки дар натиҷа дар ин сарзаминҳо подшоҳии насронӣ таъсис ёфт, кофирон натавонистанд муҳаббати ин сарзамини муборакро аз қалби уммат баркананд, балки ташнагии мусалмононро барои озодии он афзун карданд. Салоҳиддин (раҳимаҳуллоҳ) Қуддусро дар ҷанги Ҳиттин озод кард, ки он то ҳол дар зеҳни мусалмонон боқӣ мондааст. Ин ғалаба бо дидани ал-Ақсо ва Қуббати Сахр (Гумбази Сахр) ба дили мо илҳом ва қувват мебахшад.
Бо дидани Гунбази Сахр – умеди яҳудиён мешиканад ва ҳастию пойдории он нишонаи заифӣ ва тарси яҳудиён аз эҳёи ногузири Уммати Исломӣ ва зуҳури Ҳиттин ва Айни Ҷолути нав барои озодии Сарзамини муборак мебошад.
Мардуми ҷасури Фаластин дар назди ин сохтори ночиз сарбаландона истода, бо дасти урён хамлахои мутакаббиронаи онро аз дин ва Уммати Исломӣ (чи хеле, ки салибчиёнро аз байн бурда, муғулхоро шикаст дода буд) дафъ мекунад. Ин пирӯзӣ ва қудрат дар рафтори мусалмонон, дар устувории қаҳрамононаи онҳо дар муқобили ҳастии яҳудӣ, ки ҳатто як соат бо лашкари воқеии уммати исломӣ тоб оварда наметавонад, инъикос меёбад.
Уммати исломӣ манбаи устуворӣ ва умеди мардуми Фаластин аст. Ал-Ақсо ятиме нест, ки дар ҳолати танҳоӣ бо яҳудиён рӯ ба рӯ шавад. Мардуми Фаластин муваззаф аст, ки сабр кунанд, аз Ал-Ақсо рӯй тофта, берун набароянд. Ва Уммати Исломӣ муваззаф аст, ки кӯмак расонад ва фавран ба масъалаи озод кардани Ал-Ақсо ва аз байн бурдани давлати Исроил аз ин сарзаминҳо шурӯъ кунад.
Танҳо мардуми Фаластин ва гурӯҳҳои муҳосирашуда дар навори Ғазза Ал-Ақсоро озод намекунанд. Ҷасорати олимон дар ҳавлии Ақсо, нолаи занҳо ва фарёди пирамардон барои озод кардани сарзаминҳои муқаддас мусоидат намекунад. Ислом бо роҳи Шаръӣ озод кардани Ал-Ақсоро нишон додааст, Уммат қаблан бо раҳбарии Салоҳиддин дар Ҳиттин ба он роҳ рафта буд.
Замони Хаттини нав фаро расид ва ба зудӣ бо хости Худо лашкари Уммат бо нерӯи тоза ба ҳаракат даромада, Фаластинро озод мекунад. Он гоҳ тамоми дунё мебинад, ки лашкари Муҳаммад (с.а.в.) баргашт ва Хилофати рошида аз нав эҳё гашт, ки ҳукмронӣ дар он бо усули нубувват сурат мегирад.
Эй генералу афсарони содиқ, Ал-Ақсо интизори шумост! Мардуми Фаластин ҳамон гуна ки бо озодкунандагон – Салоҳиддину Кутуз ва лашкари онҳо мулоқот карда буданд, шуморо низ бо такбирҳо (Аллоҳу Акбар) ва таҳлилҳо (Ла илаҳа иллаллоҳ) истиқбол мекунанд.
Мусаб Абу Арқуб — Фаластин
25 шаввол 1443
25 майи соли 2022
Фаластин Рус Ал-Ақсо
